Η πρώτη μέρα του 2023 με βρίσκει καθισμένο στον καναπέ που λούζεται απ' τον ήλιο, να τελειώνω το πρόσφατο βιβλίο του Αλέξη Πανσέληνου. Δίπλα μου η σύζυγος, ευτυχώς, είναι κι εκείνη απορροφημένη από κάποια ανάγνωση και δεν δίνει σημασία στο τι κάνω. Με το που διάβασα την τελευταία φράση, κλείνω το βιβλίο, το ακουμπάω στο τραπεζάκι και αποσύρομαι σε διπλανό δωμάτιο να κλάψω με την ησυχία μου.
Μακάρι να είναι καλά να μας δώσει κι άλλα τέτοια διαμάντια που ξεχειλίζουν μέσα από τα μάτια μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου